«نصری سلهب»: حسین، قهرمان همه روزگاران

گردآوری و تلخیص: آذر طاهری (کارشناس ارشد برق ؛   این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید )

برگرفته از کتاب «پدر، پسر، روح القدس»[1]

«نصری سلهب» (2007-1921م.)، نویسنده و متفکر مسیحی در بعبدات لبنان متولد شد و در رشته حقوق تحصیل کرد. علاوه بر قضاوت به فعالیت­های متعدد اجرایی و سیاسی پرداخت و چندین سال رئیس گمرک لبنان و مدتی استاندار بقاع بود. وی یک دوره سفیر لبنان در الجزایر بود و سپس به عنوان نماینده لبنان در واتیکان منصوب شد و از پاپ نشان تقدیر دریافت کرد و مورد تکریم قرار گرفت.

وی به زبان­های فرانسه و عربی تألیفاتی دارد که مشهورترین آنها علاوه بر سه گانه «فی خطی المسيح»، «فی خطی محمد» و «فی خطی علی» عبارتند از: «لقاء المسيحية و الإسلام» و «مسئولية اليهود فی صلب المسيح». او سال­های پایانی عمرش در فرانسه اقامت داشت و همان جا نیز درگذشت.

«نصری سلهب» در آغاز کتاب«فی خطی علی» از عظمت و جهاد امیر مؤمنان یاد می‌کند و از نیاز و احتیاج  عصر جدید به مانند او سخن می‌گوید و سپس در مورد حسین (ع) - سومین هدایتگر آسمانی پس از پیامبر خاتم - چنین می‌نویسد:

«حسین و خاندانش در کربلا مرگ را در آغوش کشیدند و از این رو تا ابد در وجدان مردمان ماندگار گشتند ... چرا با حسین قهرمان کربلا بلکه قهرمان همه روزگاران  که در مسیر علی رفت، با زبان و عمل فریاد نزنیم که: «مردانه پیش می‌روم که مرگ بر جوانمرد حقیقی و مسلمان مجاهد ننگ نیست، اگر زنده بمانم پشیمان نمی‌شوم و اگر بمیرم سرزنش نخواهم شد زیرا این برای ذلت انسان کافی است که زیر بار زور، زنده بماند.»

ای سالار شهیدان؛ بگذار من که به راهت قدم گذاشته‌ام با کلامی صریح که از دلی زخم خورده بر می‌آید بگویم: «من از سرزمین ناقوس‌های غمگین وگلدسته‌های خاموشم. من از سرزمین کلیساهای فرزند مرده و مساجد زخم خورده‌ام. من از سرزمین کرامت‌های قربانی شده گریخته‌ام و از کسانی که بر من حمله آوَرَدند فرار کرده‌ام؛ زیرا من، تو و یاد تو را فراموش کرده بودم و بر تعالیم انجیل و قرآن چشم بسته بودم. آمده‌ام تا در راه تو گام بگذارم و از تو شعله‌ای برگیرم که در درونم عظمت را روشن کند و نخست بر دشمن درون خود پیروز شوم و آنگاه بر دشمن بیرون که خوارم کرده و سرزمینم را آلوده و حرمت‌ها را لگدمال کرده است.»[2]

• < قبلی
• بعدی >