آفتاب هشتم در نگاه شاعر زرتشتی

 «توران شهریاری (بهرامی)» شاعر برجسته زرتشتی متولد 1310 هجری شمسی در کرمان است. وی پس از اخذ دیپلم ادبی، به تحصیل حقوق پرداخت. در سال 1334در رشته حقوق قضايي از دانشگاه حقوق تهران و در سال 1347 در رشته حقوق جزا از دانشگاه شهيد بهشتي (ملي سابق) فارغ‌التحصيل شد. وی نویسندگی و سرودن شعر را از سال ۱۳۳۲ شمسی آغاز کرد و از همان زمان در کارهای اجتماعی، فرهنگی و ادبی حضوری فعال و گسترده داشت.

اشعار «توران شهریاری» بیشتر دارای مضامین اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و ملی است که به طور ساده و تا حد امکان روان سروده شده‌اند. شعر زیر، نمونه‌ای از سروده‌های این شاعر زرتشتی درباره‌ی علی بن موسی الرضا – هشتمین هدایتگر پس از رسول خاتم – است:

بـه مشـهد سلام و به مشـهد درود           ســر آريـم در خــاك پاكـش فرود      

بـر ايـن خـاك نــور خــدا تــافــــتـــه            رهـــي بــر در كـــبـريـا يـافــــتـه       

ز دوران ديـــريـن و عـــهــد كـــهــن            چو نور است در چشم مام وطن     

بـــود شـــهـري آبـــاد در روزگــــــار            «امام رضـا» خفـته در ايـن ديــار     

هــر آن كــس بــرش برد دسـت نياز          از ايـن در نگــرديـد نـوميــــد بــاز      

غريــبي كه با هـــر دلي آشناست             چــو آيـيــنه پـاك ذات خــداسـت     

شــفـابـخش درمــانـده‌ي دردمـــند            پـنـــاه پـنـاهــنـده مـــســتـمـنـد     

امـــام بـه حــق خســـرو چـاره ساز          نـهــد بـر درش خـلـق روي نـيــاز     

بســي شـهــــريـاران نــام‌ آفـــريــن           نـهـادنـد بر خـاك پـاكــش جـبـين     

چــو ايـن خــاك، خــاك خـراسان بود         هر آن مشكلي بهرش آسان بود[1]  

...

• < قبلی