چرا باید ما ایرانیان برای امام حسینی که از فرماندهان اعراب در فتح ایران بود، عزاداری کنیم؟

یکی دیگر از شبهاتی که در ایام محرم متداول است این است که امام حسین (ع)، هیچ مهر و محبتی به ایرانیان نداشته‌اند، نه تنها علاقه به ایرانیان نداشته‌اند، بلکه امام حسین و امام حسن بودند که در فتح ایران به عنوان فرماندهان لشکر عمر به ایران حمله کردند و کشور ما را تسخیر کردند و آن فجایع را علیه ایرانیان رقم زدند!!

پاسخ شبهه:

هر انسانی با حداقل سواد تاریخی مطلع است که اولا در زمان خلافت عمر و فتح ایران امام حسن و امام حسین دو کودک دوازده ساله و ده ساله هستند، چگونه دو طفل ده و دوازده ساله فرماندهی بزرگترین لشکر مسلمان‌ها را در فتح امپراطوری ایران برعهده دارند؟! هر انسان عاقلی با کمترین اطلاعات تاریخی می تواند به مضحک بودن این ادعا پی ببرد.

نه تنها امام حسن و امام حسین به دلیل کم سنی نمی‌توانستند حتی وارد سپاه عمر بشوند تا چه برسد به عنوان فرمانده فرماندهی کنند، بلکه ما شاهد نقطه‌ی مقابل این مطلب هستیم؛ چرا که امیرمومنان اصلا موافق جنگ‌ها و کشورگشایی‌هایی که به اسم فتوحات اسلامی مشهور شده نبودند. کسی که خودش به عنوان شمشیر پیامبر و شجاع‌ترین فرد عرب مخالف این حرکت است، اتفاقا اگر قرار بود فرماندهی سپاه به عهده یک فرد شجاع و دلیر قرار بگیرد باید فرماندهی به علی بن ابی طالب سپرده می شد، خود امیرمومنان این کار را قبول ندارند و انجام نمی‌دهند، چگونه ادعا می‌شود که امام حسن و امام حسین وارد ایران شدند و سپاه عمر را فرماندهی کردند؟!

این­ها دروغ‌هایی است که دیگرانی که با ما ایرانی‌ها دشمنند و به محبت سرشار ما به اهل بیت حسادت می‌ورزند جعل کردند تا میان ما و آن محبت فطری فاصله بیندازند، غافل از این که دروغگو کم حافظه می‌شود! اینان فراموش می‌کنند که چطور دو طفل ده، دوازده ساله می‌توانند فرمانده سپاه اعراب در

فتح ایران باشند؟! یا چطور علی بن ابی طالب که شجاع‌ترین فرمانده عرب هم هست در این جنگ­ها اصلا شرکت نمی‌کند؟! این­ها سوالاتی است که خوب است به آن بیاندیشیم، اندکی بیاندیشیم و‌ با مطالعه تاریخ مستند پاسخ صحیح را پیدا کنیم.

جناب آقای علی لباف در کتابی به نام «مظلومی گمشده در سقیفه» به تحلیل و نقد این نظریه یعنی حضور اهل بیت در فتح ایران پرداختند و مستندا و با تحقیق مفصل اثبات کردند که نه تنها اهل بیت در جنگ هایی که در زمان عمر و عثمان بود شرکت نکردند، بلکه هیچ حمایت و پشتیبانی هم نه در جبهه، نه پشت جبهه نمی‌کردند؛ چرا که اهل بیت اصولاً مخالف این حرکت­ها بودند. به همین دلیل ما در دوران خلافت پنج ساله حضرت امیر شاهد این هستیم که حتی یک وجب از هیچ کشوری به بهانه‌ی تبلیغ اسلام یا معرفی اسلام، فتح نمی گردد. بلکه امیرمومنان شروع می‌کنند به تبیین مبانی اسلام حقیقی، اسلامی که سراسر صلح است، سِلم و صلح ریشه‌ی این دین است. چرا که علی با منش و رفتار خود فتح قلوب می کرد نه فتح مرزها و کشورها.

• < قبلی
• بعدی >