«کارِن آرمسترانگ»: محمد (ص)، اجرا کننده‌ی ایده‌ی برادری در عالی‌ترین سطح

گردآوری و تلخیص:  آذر طاهری  (کارشناس ارشد برق ؛  این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید این آدرس پست الکترونیک توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید  )

«کارِن آرمسترانگ» [1] نویسنده و پژوهشگر معاصر انگلیسی در نوامبر ۱۹۴۴ میلادی به دنیا آمده است. این محقق مسیحی، به مدت ۷ سال راهبه‌ای کاتولیک بود و سپس در ۱۹۶۹ برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه آکسفورد شد. این صاحب‌نظر مشهور در عرصه دین، تاکنون دوازده کتاب درباره دین‌شناسی تطبیقی[2] تألیف کرده ‌است.

در حالی که جهان‌بینی او بر آمده از بینش دینیِ مسیحی و خرد باوری غربی است، همواره کوشیده تا به عنوان یک پژوهشگر به ادیان بنگرد. آرمسترانگ تلاش نموده بنیاد مشترک دین‌های سامی را بیابد و میان آنها پلی بزند که آثار مختلف او در حوزه‌های مختلف ادیان گوناگون به خوبی نشان‌دهنده این موضوع است. وى مؤلف كتابهاى پرفروش و نام‌آورى چون «تاريخچه‌‏اى از خدا»[3] ، «اسلام: تاريخى كوتاه»[4] و كتاب «‌بودا»[5] است.[6]

كتاب «محمد: زندگينامه پيامبر اسلام»[7] نوشته این محقق كه يك ماه پس از حادثه يازدهم‌ سپتامبر انتشار يافت، به پرفروش‏ترين كتاب سال امريكا تبديل شد. جدیدترین کتاب او در زمینه اسلام در سال 2006 با عنوان «محمد، پیامبری برای زمان ما»[8] منتشر شده است.

وی در کتاب «محمد: زندگينامه پيامبر اسلام» از محمد (ص) چنین می‌گوید:

«محمد یک قدیس رویین‌تن نبود. او در اجتماعی بسیار خشن و وحشی زندگی می کرد و برای پیش‌برد اهداف خود، گاهی اوقات به شرایطی تن در داد که به هیچ‌وجه برای انسان‌هایی که در شرایط معمولی‌ و امن جوامع امروزی زندگانی می‌کنند، قابل تصور هم نمی‌باشد ... محمد عطیه‌ی معنوی و سیاسی بسیار بالا را توأماً از خداوند دریافت کرده بود، در حالی که این دو، معمولا در کنار هم نمی‌گنجند. او معتقد بود کلیه‌ی کسانی که ایمان می‌آورند، مشترکاً برای ایجاد یک جامعه‌ی سالم و مبتنی بر عدالت، مسوول هستند ... بسیار ملایم، احساساتی، انعطاف‌پذیر، درست و مهربان بود.»[9]

این بانوی محقق و اندیشمند مسیحی، در ادامه محمد (ص) را چنین می‌ستاید:

«طی قرنها در غرب، ما سعی کرده‌ایم از محمد چهره مردی خشن، جنگجویی بی رحم و سیاستمداری خودخواه را بسازیم. در صورتی که او مردی بسیار احساساتی و رئوف بود. او به قدری رئوف و مهربان بود که حتی از آزار حیوانات هم ابا داشت.»[10]

«بی‌تردید، محمد ایده‌ی برادری را در عالی‌ترین سطح، در اعمال و رفتار خود به نمایش گذارد ... در میان امت خود هر روز محبوب تر از روز پیش جلوه‌گر می‌شد؛ امتی که با وجود تهدید دائمی دشمنان، بسیار خوشحال و راحت به نظر می‌رسیدند. محمد به هیچ‌وجه تمایل نداشت که فاصله‌ی خود و امت را با تعیین مقررات خشک و یک‌طرفه زیاد نماید. او به هیچ‌وجه دوست نداشت که با القاب اشرافی و تحسین‌آمیز مورد ستایش قرار گیرد. در مسجد نیز همیشه به سادگی و در بین امت می‌نشست و سعی داشت که همیشه در بین فقیرترین طبقه‌ی امت بنشیند.»[11]

• < قبلی
• بعدی >