دعای روز جمعه (1)؛ دعای 246 صحیفه سجادیه جامعه

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانی‌اش همیشگی است

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشَاءِ وَالْإِحْیَاءِ، وَالْآخِرِ بَعْدَ فَنَاءِ الأَشْیَاءِ،

همۀ حمد و ستایش تنها از آنِ خداست؛ همان اولینی که پیش از آفرینش و زندگی بخشیدن وجود داشت، و آخرینی که پس از نابودی همه چیز باقی می‌ماند.

 الْعَلِیمِ الَّذِی لَا یَنْسَی مَنْ ذَکَرَہُ، وَلَا یَنْقُصُ مَنْ شَکَرَہُ،

همان دانایی که هرگز کسی را که یادش کند فراموش نمی‌کند، و از پاداش کسی که شکرش را به جای آورد نمی‌کاهد،

وَلَا یُخَیِّبُ مَنْ دَعَاهُ، وَلَا یَقْطَعُ رَجَاءَ مَنْ رَجَاهُ.

و ناامید نمی‌کند کسی را که او را می‌خواند، و امید کسی را که به او امید بسته، قطع نمی‌کند.

اللّٰهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَکَفَى بِکَ شَهِیداً،

خدایا، تو را گواه می‌گیرم و گواهی تو کافی است.

 وَأُشْهِدُ جَمِیعَ مَلائِکَتِکَ وَسُکَّانَ سَمَاوَاتِکَ وَحَمَلَهَ عَرْشِکَ،

و گواه می‌گیرم تمام فرشتگانت را، و ساکنان آسمان‌هایت، و حاملان عرشت را، و هر پیامبر و رسولی را که فرستادی، و تمام آفریده‌هایت را،

وَمَنْ بَعَثْتَ مِنْ أَنْبِیَائِکَ وَرُسُلِکَ، وَأَنْشَأْتَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِکَ،

و هر پیامبر و رسولی که فرستاده‌ای، و هر نوع از آفریدگانت را که خلق کرده‌ای[همه را گواه می‌گیرم]

 أَنِّی أَشْهَدُ أَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَا شَـرِیکَ لَکَ وَلَا عَدِیلَ، وَلَا خُلْفَ لِقَوْلِکَ وَلَا تَبْدِیلَ،

بر اینکه گواهی می‌دهم تو آن خدایی هستی که هیچ محبوبی جز تو نیست. یگانه و بی‌شریکی، و همتایی نداری. و سخنت تخلف‌ناپذیر و تغییرناپذیر است؛

 وَأَنَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ عَبْدُکَ وَرَسُولُکَ،

و گواهی می‌دهم که محمد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و رسول توست

 أَدَّى مَا حَمَّلْتَهُ إِلَی الْعِبَادِ، وَجَاهَدَ فِی اللّٰهِ عَزَّ وَجَلَّ حَقَّ الْجِهَادِ،

آنچه را بر عهده‌اش نهادی به بندگان رساند، و در راه خدای عزوجل آن‌گونه که شایسته بود جهاد کرد،

وَأَنَّهُ بَشَّـرَ بِـمَا هُوَ حَقٌّ مِنَ الثَّوَابِ، وَأَنْذَرَ بِـمَا هُوَ صِدْقٌ مِنَ الْعِقَابِ.

و به پاداش‌های راستین مژده داد، و از کیفرهای حقیقی بیم داد.

اَللّٰهُمَّ ثَبِّتْنِی عَلَی دِینِکَ مَا أَحْیَیْتَنِی؛

خداوندا! تا زمانی که زنده‌ام مرا بر دین خود ثابت‌قدم بدار،

 وَلَا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی،

و قلبم را پس از آنکه هدایتم کردی منحرف مگردان،

وَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ.

و رحمتی از نزد خود به من ببخش، که تو بسیار بخشنده‌ای.

صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِی مِنْ أَتْباعِهِ وَشِیعَتِهِ، وَاحْشُـرْنِی فِی زُمْرَتِهِ،

بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا از پیروان و شیعیان او قرار ده، و در گروه یاران او محشورم گردان،

وَوَفِّقْنِی لِأَدَاءِ فَرْضِ الْجُمُعَاتِ، وَمَا أَوْجَبْتَ عَلَیَّ فِیهَا مِنَ الطَّاعَاتِ

و مرا موفق به انجام واجبات روز جمعه و طاعاتی که در آن بر من واجب کرده‌ای بدار،

 وَقَسَمْتَ لِأَهْلِهَا مِنَ الْعَطَاءِ فِی یَوْمِ الْجَزَاءِ، إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ.

و مرا از بهره‌ای که در روز پاداش برای اهل آن مقرر داشته‌ای بی‌نصیب مکن، که تو قدرتمند و حکیمی.

• < قبلی
• بعدی >