|
|
|
|
|
ستارگان هدایت زینت ساجدان: امام سجاد(ع) صحیفه سجادیه دعای روز سه‌شنبه (2)؛ دعای 241 صحیفه سجادیه جامعهدعای روز سه‌شنبه (2)؛ دعای 241 صحیفه سجادیه جامعه
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانی‌اش همیشگی است
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ سُؤَالَ مَنْ لَمْ یَجِدْ لِسُؤَالِهِ مَسْؤُولاً سِوَاکَ،
خداوندا، من از تو مانند کسی درخواست می‌کنم، که برای اجابت خواسته‌اش جز تو کسی را نمی‌یابد
وَأَعْتَمِدُ عَلَیْکَ اعْتِمَادَ مَنْ لَا یَجِدُ لِاعْتِمَادِہِ مُعْتَمَداً غَیْرَکَ،
و به تو تکیه می‌کنم، همانند کسی که برای اعتمادش جز تو تکیه‌گاهی نمی‌یابد.
لِأَنَّکَ أَنْتَ الْأَوَّلُ الَّذِی ابْتَدَأْتَ الْاِبْتِدَاءَ فَکَوَّنْتَهُ یَا بَدِیعاً بِلُطْفِکَ،
زیرا تو آن اولینی هستی که آغاز را شروع کردی و آن را پدید آوردی، ای آفریننده‌ای که با لطفت آغاز کردی
وَاسْتَکَانَ عَلَی مَشِیَّتِکَ کَمَا أَمَرْتَ بِأَحْکَامِ التَّقْدِیرِ،
و همه چیز در برابر مشیت تو خاضع است، همان‌طور که با احکام قضا و قدر فرمان دادی
وَأَنْتَ أَعَزُّ وَأَجَلُّ مِنَ الْعَالَمِ،
و تو والاتر و بزرگ‌تری از این دنیایی
الَّذِی لَا یُبَخِّلُکَ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ
که اصرار اصرارکنندگان تو را بخیل نمی‌کند؛
«وَإِنَّـمَا أَمْرُکَ إِذَا أَرَدْتَ شَیْئًا أَنْ تَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ».
«قطعاً فرمان تو چنین است که هرگاه اراده چیزی کنی، به آن می‌گویی باش، پس بی‌درنگ موجود می‌شود.»
أَمْرُکَ مَاضٍ، وَوَعْدُکَ حَتْمٌ، وَحُکْمُکَ عَزْمٌ،
امر تو جاری، وعده‌ات حتمی، و فرمانت قطعی است.
لَا یَعْزُبُ عَنْکَ شَیْءٌ، وَأَنْتَ الرَّقِیبُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ،
هیچ چیز از دید تو پنهان نمی‌ماند و تو بر همه چیز ناظری.
اِحْتَجَبْتَ بِالْکِبْـرِیَاءِ، وَتَعَزَّزْتَ بِالْقُدْرَهِ وَالْبَقَاءِ،
خود را با کبریایی پوشاندی و با قدرت و بقاء، چیره گشتی.
وَذَلَّلْتَ الْجَبَابِرَهِ بِالْفَقْرِ وَالْفَنَاءِ، فَلَکَ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَهِ وَالْأُولَی.
گردنکشان را با فقر و فنا خوار ساختی. پس تمام حمد و سپاس در دنیا و آخرت تنها برای توست.
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ حَلِیمٌ قَادِرٌ رَؤُوفٌ غَافِرٌ رَازِقٌ بَدِیعٌ مُجِیبٌ سَمِیعٌ،
خداوندا! تو بردبار، توانگر، مهربان، آمرزنده، روزی‌دهنده، پدیدآورندۀ بی‌همتا، اجابت‌کننده و شنونده‌ای.
بِیَدِکَ نَوَاصِی الْعِبَادِ وَقَوَاصِی الْبِلَادِ، حَیٌّ قَیُّومٌ، جَوَادٌ کَرِیمٌ.
اختیار بندگان و سرنوشت سرزمین‌ها به دست توست. تو زندۀ پاینده، بخشنده و بزرگوار هستی.
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ الْمَالِکُ الَّذِی مَلَکْتَ الْمُلُوکَ،
خداوندا! تویی آن صاحب اختیاری که مالک همۀ پادشاهان و فرمانروایانی.
وَتَوَاضَعَ لَکَ الْأَعِزَّاءُ، وَاحْتَوَیْتَ بِإِلَهِیَّتِکَ عَلَی الْمَجْدِ وَالثَّنَاءِ،
آنان که عزت دارند، در برابر تو خاضع هستند، و تو با قدرتِ لاهوتی‌ات بر عظمت و ستایش مسلط شده‌ای.
فَلَا یَؤُودُکَ حِفْظُ خَلْقِکَ، وَیُدْرِکُ عَطَاءَ مَنْ مَنَحْتَهُ سَعَهَ رِزْقِکَ،
حفظ و نگهداری آفریدگانت تو را به زحمت نمی‌اندازد، و عطای آن‌کس که به او وسعت روزی داده‌ای، به او خواهد رسید.
وَأَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ، سَتَـرْتَ عَلَیَّ ذُنُوبِی، وَأَکْرَمْتَنِی بِـمَعْرِفَهِ دِینِکَ،
تویی که از ناپیداها آگاهی، گناهانم را پوشاندی و با شناخت دینت، مرا گرامی داشتی.
وَلَمْ تَهْتِکْ عَنِّی جَمِیلَ سِتْـرِکَ یَا حَنَّانُ، وَلَمْ تَفْضَحْنِی یَا مَنَّانُ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ.
ای بسیار مهربان! تو پردۀ نیک پوششت را از سرم برنداشتی و مرا رسوا نساختی، ای بسیار بخشندۀ بی‌منت! از تو می‌خواهم که بر محمد و خاندانش درود فرستی.
إِلَهِی آمِنَّا مِنْ عُقُوبَتِکَ، وَأَسْبِغْ عَلَیْنَا نِعْمَتَکَ،
محبوب من، ما را از عذاب خود در امان دار و نعمت خود را بر ما فراوان کن
وَارْزُقْنَا دَوَامَ عَافِیَتِکَ، وَمَحَبَّهَ طَاعَتِکَ، وَاجْتِنَابَ مَعْصِیَتِکَ،
سلامتی پایدار، دوست داشتن اطاعت از خودت، و دوری از نافرمانی‌ات را روزی ما کن.
وَحُلُولَ جَنَّتِکَ، وَمُرَافَقَهَ أَحِبَّتِکَ،
همچنین ورود به بهشت و هم‌نشینی با دوستانت را نصیب ما فرما.
إِنَّکَ ﴿تَـمْحُو مَا تَشَاءُ وَتُثْبِتُ وَعِنْدَکَ أُمُّ الْکِتَابِ﴾.
که تو «هر چه را بخواهی از بین می‌بری و ثابت می‌داری و علم هر چیزی نزد توست».
إِنْ کُنْتُ یَا إِلَهِی اقْتَـرَفْتُ ذُنُوباً حَالَتْ بَیْنِی وَبَیْنَکَ بِاقْتِـرَافِی لَهَا،
محبوب من، اگر گناهانی مرتکب شده‌ام که به واسطه آن‌ها بین من و تو فاصله افتاده است،
فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِسَعَهِ رَحْمَتِکَ، وَتُنْقِذَنِی مِنْ عِقَابِکَ
تو شایستۀ آنی که با رحمت گسترده‌ات بر من ببخشی و مرا از عذاب خود رهایی بخشی
وَتُدْرِجَنِی دَرْجَ الْمُکْرَمِینَ فِی صَفْحِکَ،
و در آمرزشت، مرا در ردیف گرامی‌داشتگان با بخشش خود قرار دهی
یَا رَؤُوفُ احْتَمِلْ عَنِّی حَقَّ الْآبَاءِ وَالْاُمَّهَاتِ،
ای مهربان، حق پدران و مادران را از دوش من بردار(برایم ادا کن)
وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ وَالصَّالِحَاتِ وَالْأَبْرَارِ مَعَهُمَا مِنَ الْإِخْوَهِ وَالْأَخَوَاتِ،
و مرا به زنان و مردان شایسته و خواهران و برادران نیکوکار همراهشان ملحق فرما.
وَاغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَلِلْمُؤْمِنَاتِ إِنَّکَ قَرِیبٌ مُجِیبٌ،
و همۀ مردان و زنان مؤمن را بیامرز، زیرا تو نزدیک و اجابت‌کننده‌ای
وَصَلَّی اللّٰهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّیِّبِینَ الْأَخْیَاِر،
و درود خدا بر محمد و خاندان پاک و برگزیده‌اش باد.
وَاحْشُـرْنِی فِی زُمْرَتِهِمْ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
مرا در زمرۀ ایشان محشور فرما، ای مهربان‌ترین مهربانان.
به ما بپیوندید:
|
|
|
|
|
 | امروز: | 2663 |
 | این هفته: | 15868 |
 | در مجموع: | 8458112 |
|