[1] بنگرید به مطلب «آیا خدا از جنس نور است؟» در همین سایت.

[2] بنگرید به مطلب «آیا خدا روح دارد؟» در همین سایت.

[3] بنگرید به مطلب «آیا خدا جسم دارد؟» در همین سایت.

[4] بنگرید به مطلب «آیا خدا دست و پا و صورت و ... دارد؟» در همین سایت.

[5] بنگرید به مطلب «آیا خدا جسم دارد؟» در همین سایت.

[6] همان.

[7] همان.

[8] امیر مومنان می فرمایند: فَمَنْ قَالَ أَینَ فَقَدْ بَوَّأَهُ وَ مَنْ قَالَ فِیمَ فَقَدْ ضَمَّنَهُ وَ مَنْ قَالَ إِلَامَ فَقَدْ نَهَّاهُ وَ مَنْ قَالَ لِمَ فَقَدْ عَلَّلَهُ «2» وَ مَنْ قَالَ كَیفَ فَقَدْ شَبَّهَهُ وَ مَنْ قَالَ إِذْ فَقَدْ وَقَّتَهُ وَ مَنْ قَالَ حَتَّى فَقَدْ غَیاهُ وَ مَنْ غَیاهُ «3» فَقَدْ جَزَّأَهُ وَ مَنْ جَزَّأَهُ فَقَدْ وَصَفَهُ وَ مَنْ وَصَفَهُ فَقَدْ أَلْحَدَ فِیه‏ ... ٍ لَا تَصْحَبُهُ الْأَوْقَاتُ وَ لَا تَتَضَمَّنُهُ الْأَمَاكِن‏ ... سَبَقَ الْأَوْقَاتَ كَوْنُه‏ وَ الْعَدَمَ وُجُودُهُ وَ الِابْتِدَاءَ أَزَلُه‏" یعنی: هر كه بگوید [خدا] كجاست برایش جایگاهى پنداشته، و هر كه گوید: در چیست؟ او را در میان ظرفى پنداشته، و هر كه بگوید: حدّش تا كجاست؟ براى او نهایتى فرض كرده، و هر كه بگوید: چرا و از چه راهى موجود شده؟ براى او علّتى تصوّر نموده است، و هر كه بگوید: چگونه است؟ او را (به مخلوقش) همانند ساخته، و هر كه بگوید: از چه زمانى بوده؟ براى او وقتى در نظر گرفته، و هر كه بگوید: تا چه زمانى خواهد بود؟ براى او انتهائى قرار داده؛ و هر كس چنین كند او را مركّب دانسته؛ و هر كه اجزاء و ابعاض براى خدا تصوّر كند او را وصف نموده، و هر كه او را وصف نماید كارش به الحاد و كفر مى‏انجامد ... زمان با او همراه نیست و مكان به او احاطه ندارد (زمان و مكان ندارد) ... او قبل از زمان بوده، و پیش از عدم وجود داشته است، ازلیتش از هر آغاز و ابتدائى فراتر است: تحف العقول، ص 63 و 64. ؛ همچنین بنگرید به پاورقی شماره 9.

[9] امام صادق ^{علیه السلام}‌‌‌ می‌فرمایند: "إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا ‌‌یوصَفُ بِزَمَانٍ وَ لَا مَكَانٍ وَ لَا حَرَكَةٍ وَ لَا انْتِقَالٍ وَ لَا سُكُونٍ بَلْ هُوَ خَالِقُ الزَّمَانِ وَ الْمَكَانِ وَ الْحَرَكَةِ وَ السُّكُونِ وَ الِانْتِقَالِ تَعَالَى عَمَّا ‌‌یقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً كَبیر" یعنی: همانا خداوند تبارک و تعالی به زمان و مكان و حركت و سكون و انتقال وصف نمى شود؛ بلكه او خود، آفر‌‌یدگار زمان و مكان و حركت و سكون و انتقال است؛ خداوند برتر از آن است كه ظالمان می‌گویند (کسانی که بدون شناخت، خدا را وصف‌‌‌ می‌کنند، در واقع با این کار نسبت به خود و خالق‌شان ظلم‌‌‌ می‌کنند): بحارالانوار، ج 3، ص 309.

[10] امام صادق ^{علیه السلام}‌‌‌ می‌فرمایند: "لَا ‌‌یشْبِهُهُ شَی‏ءٌ وَ لَا ‌‌یشْبِهُ هُوَ شَیئاً" یعنی: هیچ چیز شبیه خدا نیست و خدا نیز با چیزی مشابهت ندارد: بحارالانوار، ج 3، ص 302.

[11] "َلَا إِیاهُ أَرَادَ مَنْ تَوَهَّمَهُ وَ لَا لَهُ وَحَّدَ مَنِ اكْتَنَهَه‏": تحف العقول، ص 62.

[12] بنگرید به مطلب «چگونه خدا را بشناسیم؟» در همین سایت.

[13] بنگرید به مطلب «چگونه خدا را بشناسیم؟» در همین سایت.

[14] بنگرید به مطلب « چگونه وجود خدا را ثابت کنیم؟» در همین سایت.

[15] به عنوان نمونه در دعای جوشن کبیر، پیامبر مهربان‌مان حدود 1000 نام از نام های خدا را عنوان کرده‌اند که هر کدام از این نام‌ها معرّف یکی از ویژگی‌ها و صفات خداوند است.

[16] به خاطر داشته باشید در زبان عربی برای مفاهیم نزدیک به هم، واژه های متعددی مورد استفاده قرار گرفته که هر کدام از آنها معنی و کاربرد به خصوصی دارد. اما زبان‌های دیگر به اندازه‌‌‌ی زبان عربی، گسترده نیستند. به عنوان مثال بین رحمان و رحیم و رئوف تفاوتهای مهمی وجود دارد اما در زبان فارسی همه‌‌‌ی اینها به نوعی مهربان ترجمه‌‌‌ می‌شود. از همین روست که به عزیزان مان سفارش‌‌‌ می‌کنیم برای فهم کلام خدا و حتی روایات اهل بیت ^{علیهم السلام} سعی کنند زبان عربی را خوب یاد بگیرند. بسیاری از ترجمه‌ها از دقت و یا حتی از صحت کافی برخوردار نیستند و شما در فهم مقصود خدا و جانشین خدا از کلامش به خطا کشیده خواهید شد.

[17] بحارالانوار، ج 4، ص 70.